Een musicalster uit Lochristi mag vanaf 30 augustus een rol vertolken in de nieuwste musical van InTeamProducties, ‘Kiss of the Spiderwoman’, in het Fakkeltheater Antwerpen.
Wie op zaterdag 13 juli in Zeveneken ‘Lochristi Zingt’ bijwoonde kon Sofie De Schrijver op het grote podium even aan het werk horen. Met onderscheiding behaalde ze een paar jaar geleden al een Bachelor Audiovisuele Kunsten aan het RITCS, maar koos dan resoluut voor de richting Musicaltheater aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Ze studeerde er af in juni 2018. Op school vertolkte ze in haar laatste jaar de rol van Lucy Harris in ‘Jekyll & Hyde’ en maakte ze samen met haar klas de voorstelling ‘Schone Handen’ als afstudeerproject. Al tijdens haar opleiding debuteerde ze professioneel in ‘The Rocky Horror Show’ van productiehuis Deep Bridge. In het najaar van 2018 was ze te zien als swing/understudy Emily in ‘Scrooge’, de musical gebaseerd op de roman ‘A Christmas Carol’ van Charles Dickens, geproduceerd door Music Hall. In 2019 zweefde ze als Tinkerbell en Zeemeermin over de planken in ‘Neverland: The Never Ending Story’ en zong ze als soliste in ‘The Best of Musicals: 30 jaar Music Hall’. In ‘Kiss of the Spiderwoman’ speelt ze de rol van Marta.
De roman van de Argentijnse schrijver Manuel Puig diende in de jaren 1980 als basis voor de Braziliaans-Amerikaanse film die in 1986 bekroond werd met een Oscar voor beste acteur, William Hurt. De film werd in 1985 ook al genomineerd voor een Gouden Palm. De roman viel bij het verschijnen op door het ontbreken van een verteller. Het hele verhaal wordt gebracht in de vorm van een dialoog, hier en daar onderbroken door een ‘monologue intérieur’ (innerlijke monoloog). Dit is natuurlijk een schitterend uitgangspunt voor een film of theaterstuk. Hector Babenco nam de regie op zich. De film werd gedraaid in São Paulo, Brazilië met William Hurt, Raúl Juliá en Sõnia Braga in de hoofdrollen.
Het verhaal is een studie naar liefde en verraad, gesitueerd in een cel van een overvolle gevangenis van een niet nader genoemd Latijns-Amerikaans land. In deze cel zitten uitzonderlijk slechts twee gevangenen: Valentin Arregui en Luis Molina. Valentin is een linkse revolutionair en leider van een verzetsgroep. Luis Molina is homoseksueel en veroordeeld voor seks met een minderjarige. Molina moet van de politie, in ruil voor amnestie, informatie ontfutselen aan Valentin. Deze laatste wordt geslagen en gemarteld door de politie, maar lost niets over zijn verzetsvrienden. Hij wantrouwt Molina en voelt afkeer omwille van zijn homoseksualiteit. Toch vertelt hij hem over zijn vriendin Marta, de rol van Sofie in de musicalversie. Molina probeert de tijd te doden met het navertellen van films, o.a. een oude nazi-propagandafilm. Het vrouwelijke hoofdpersonage van deze film is tegelijk de vriendin van Valentin en de geheimzinnige spinvrouw. Zo worden realiteit en fictie vermengd. Molina wordt verliefd op Valentin en probeert voor afleiding te zorgen zodat Valentin de gruwelijke verhoren even vergeet. Hij zorgt voor sigaretten, snoep en lekker eten. Stilaan groeien de mannen naar elkaar toe. De geheime politie begrijpt dat het experiment mislukt is en laat Molina vrij in de hoop dat hij hen naar de verzetsgroep zal leiden.
De adaptatie tot musical dateert van 1992. Fred Ebb en John Kander, het duo verantwoordelijk voor ‘Cabaret’ en ‘Chicago’, zorgden voor de muzikale versie. De musical verwijst naar de Argentijnse politieke achtergrond waarop de roman van Puig alludeerde. In een lied is er een duidelijke verwijzing naar de Dwaze Moeders (Asociacíon Madres de Plaza de Mayo of Vereniging van Moeders van het Meiplein), een groepering van Argentijnse moeders van verdwenen personen. Volgens cijfers van de Argentijnse regering verdwenen onder de dictatuur van de militaire junta, die het land van 1976 tot 1983 bestuurde 13.000 mensen. Mensenrechtenorganisaties houden het echter op 30.000 verdwijningen. Deze beweging is ontstaan toen een groep moeders opheldering ging vragen aan de autoriteiten over hun vermiste kinderen. Ze werden niet ontvangen en gingen toen maar zwijgend over het plein lopen. De volgende week kwamen ze terug en zo elke week, bijna dertig jaar lang. Initiatiefnemer van de Dwaze Moeders was Azucena Villaflor. In 1977 verdween zij met negen andere vrouwen spoorloos. De witte sjaal of luier is het symbool van hun groepering.
De opvoering van ‘Kiss of the Spiderwoman’ als musical is een primeur voor België. InTeam Producties gaf de regie in handen van Niels de Valk, de muzikale leiding aan Thomas Van Hauwaert, de choreografie aan Frank De Peuter. Pascale De Turck doet de zangcoaching en Paula Bangels zorgt voor de spelcoaching. Decor en kostuums werden ontworpen door Yannick Duchateau. Jeroen Van Boxem, Matthias Verschueren, geassisteerd door Judith Granville zijn verantwoordelijk voor de productie. Op 30 en 31 augustus zijn de try-outs om 20.30 uur. De opvoeringen lopen van 1 september tot en met 15 september in de Rode Zaal van het Fakkeltheater, Antwerpen.
Lees het volledige artikel op de site van Lochristinaar.com
Comments